شکی نیست که امروز بیش از گذشته به فلسفه و اندیشه ورزی نیاز داریم، چرا که اندیشیدن و فلسفیدن در عصر دمدمی مزاجی وسطحی نگری می تواند انسان را به حقایق زندگی نزدیک و از بسیاری از شبهات دور کند و آسیب ها را کاهش دهد، در این جاست که زندگی انسان ها مفهوم پیدا می کند و شاهد زندگی بی روح ماشینی نخواهیم بود. به نظر می آید که چنگ زدن به داشته های خویش از جمله فارابی و ابن سینا در این زمینه می تواند بسیار موثر و مفید واقع شود و اندیشه را در مسیر درستی قرار دهد.