گرانی وسایل کمک توانبخشی، نبود رابط زبان اشاره در دانشگاه‌ها و ادارات، بی‌میلی کارفرمایان برای استخدام، موانع ازدواج و ناآشنایی عموم مردم به زبان اشاره؛ این‌ها فهرست ثابتی از مشکلات ناشنوایان است، بی‌آنکه در این سال ها چیزی از تعداد آن‌ها کاسته شده باشد‌؛ اما موارد اضافه شده تا دلتان بخواهد هست! ناراحتی‌ روحی در نتیجه فقدان درآمد، سرخوردگی اجتماعی در اثر خط خوردن از لیست گزینش در همه دستگاه‌ها، انزوا و تنهایی به دلیل بی‌اعتنایی جامعه در ایجاد راه‌های ارتباطی با و برای ناشنوایان، عدم توانایی در ادامه تحصیل، ناتوانی در احراز جايگاه‌های مناسب شغلی و اجتماعی و... اما «عدم پذیرش» بزرگ‌ترین دغدغه ای است که ناشنوایان با آن مواجه‌اند‌.