کسی را نداریم. اتحادیه یا صنفی نداریم که از ما حمایت کنند. در سرما و گرما اینجاییم. سن‌ات هم که به 60 سال برسد کسی برای کارگری نمی‌برد. من چند وقت است که دیسک گردن دارم و باید عمل کنم؛ اما می‌دانم اگر عمل کنم یک کیلو بیشتر نمی‌توانم بلند کنم و آن وقت دیگر هیچ کس به من کار نمی‌دهد.

در جهان قدرت‌ها، هیچ مولفه ای به اندازه ارتش هویت ساختاری و ریشه ای ندارد‌ و دقیقا در ذیل همین معنا نیز سیاست و اقتصاد و حتی فرهنگ، تعاملی عمیق با هم یافته‌اند. نشانه‌های بارز این مدعا را می توان در قدرت دفاعی ارتش در دوران هشت ساله دفاع مقدس و پس از آن در […]

زندگی فرد و اجتماعی هر یک از ما شرایط حساسی را تجربه می‌کند؛ این روزها گرفتاری‌های مالی در دایره اخلاق، معنویات‌، روابط میان‌ فردی و خانوادگی‌مان رسوخ کرده؛ غم‌هایی را تجربه می‌کنیم که پیش از این شاید حتی تصورش را نمی‌کردیم. قامت مشکلات از قامت تاب‌ و توانمان‌ فراتر رفته. ما مدتی است مستأصلیم‌، اما چرا سکوت کرده‌ایم؟ چرا حرف نمی‌زنیم؟ این‌ میل به تنهایی و فرار از گفتگو از کجا نشأت گرفته است؟ یک تکه تنهایی را برداشته‌ایم و گمان می‌کنیم کاری به کار دیگران نداریم حال آنکه ما با برگزیدن تنهایی، به جز خودمان بقیه را هم تنها گذاشته‌ایم.

این که دقیقا چند نفر از جمعیت ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفری قزوین امروز در تعریف« فقر» جای میگیرند، مسئله ایست که با تعابیر مختلف از سوی نهادها و سازمان های متفاوت میتواند ارقام متعددی را در اختیار ما قرار دهد، اما چیزی که در تعریف عامه مردم از فقر و تنگدستی قابل درک […]

قبل از آشنایی با زینب، شاید بسیاری از ما فکر می‌کردیم قوی بودن یعنی داشتن یک بدن ورزشی و آماده که مدت‌ها زیر تمرین‌های سخت و حرفه‌ای کار کرده است. خیلی‌هایمان گمان می‌کردیم قوی بودن به دست‌ها و پاهای قوی بستگی دارد و میزان آن با سنگینی وزنه‌هایی که بتوانی بلندشان کنی اندازه‌گیری می‌شود. پیش […]

ای نازنین پدر! وی مادری که شمع دل افروز خانه ای از خشم بگذرید ای جان من فدای شما، آشتی کنید جغد طلاق بر سر ما ضجه می زند لعنت بر این طلاق از بهر ما نه، بهر خدا آشتی کنید! اشاره: هرچند طلاق و جدایی ناخوشایند و اندوهبار است،ولی واقعیت دارد. از تلخی و […]

مهرنوش چهار بار از دست شوهرش فرار کرده و به خانه برادرش پناه بره. هر چهار بار او را به اجبار به خانه شوهرش فرستاده‌اند. دفعه پنجم خودکشی کرده تا پدرش باور کند ادامه این زندگی برایش ممکن نیست. او می‌گوید: پس از طلاق به خانه پدرم رفتم و کلفت زن‌بابایم شدم. آنجا هم کتک […]

چراغ این موسسه، از خانه مرحوم تهرانچی روشن شد و بازخوانی پرونده شکل گیری «موسسه گواه» این است که این چراغ هنوز هم در همان خانه روشن است؛ خانه ای که دیگر ابدی شده اما نمود ظاهری آن در طول این سال ها و با همت دیگر خیّرین بزرگ و بزرگ تر شده و امروز در قالب ساختمانی 4طبقه با 850 متر مربع مساحت با دربرگیری انبار و سردخانه، سالن توزیع کالا به خانواده ها، اتاق تحقیقات، کتابخانه، کلاس های آموزشی، امور اداری و ... حامی معیشت، درمان، تحصیل، مهارت آموزی و خودکفایی افراد تحت پوشش است.

پس از بروز یک موج جمعیتی در یک کشور، دوره‌ای پدید می‌آید که جمعیت بزرگی وارد سن کار (۱۵ تا ۶۵ سال) می‌شود و سهم جمعیت افراد زیر ۱۵ سال به خاطر پایان موج، کاهش می‌یابد. هم‌زمان هنوز جمعیت زیادی وارد سنین پیری (بالای ۶۵ سال) نشده‌اند و در نتیجه سهم این گروه هم کم می‌شود. این وضعیت که می‌تواند تا سه، چهار دهه برقرار باشد، فرصتی طلایی در اختیار اقتصاد قرار می‌دهد؛ چرا که اکثریت جمعیت یک کشور می‌توانند به عنوان نیروی کار در اقتصاد مشارکت کنند و از آنجا که بخش کمی از درآمد این نیروی کار گسترده صرف هزینه‌های دو گروه وابسته (کودکان و افراد مسن) می‌شود، امکان پس‌انداز و سرمایه‌گذاری بیشتر می‌شود. بنابراین در صورتی که ثبات اقتصاد کلان برقرار باشد و تجارت خارجی به عنوان مسیر پایدار بزرگ‌شدن کیک اقتصاد در وضعیت مناسبی قرار داشته باشد، احتمال رشد اقتصادی بالا و اشتغال‌زا به وجود می‌آید.  چند سالی است که این پنجره به روی توسعه کشور گشوده شده است، اما شواهد چنین به نظر می رسد که  بدون بهره ای ارزشمند به زودی این پنجره طلایی به روی ملت ایران بسته خواهد شد.