مهر در تاریخ
حیدر ولی زاده قطع رابطه ایران و انگلیس در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۳۱ دکتر فاطمی وزیر خارجه ایران، ضمن یادداشتی خطاب به سفارت انگلیس، تصمیم دولت ایران را به قطع رابطه سیاسی با دولت انگلستان اعلام کرد و دلیل اخذ این تصمیم را خودداری انگلستان از کمک به حل اختلاف فیمابین و حمایت غیر قانونی […]
حیدر ولی زاده
قطع رابطه ایران و انگلیس
در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۳۱ دکتر فاطمی وزیر خارجه ایران، ضمن یادداشتی خطاب به سفارت انگلیس، تصمیم دولت ایران را به قطع رابطه سیاسی با دولت انگلستان اعلام کرد و دلیل اخذ این تصمیم را خودداری انگلستان از کمک به حل اختلاف فیمابین و حمایت غیر قانونی از شرکت سابق و مداخلات مأمورین رسمی آن دولت در ایجاد تحرکات و اخلال در نظم و آرامش کشور بیان نمود. بدین سان پس از ۹۳ سال روابط این دو کشور قطع شد و محمدرضا شاه با این تصمیم موافق نبود.
دکتر مصدق پس از گرفتن رای اعتماد از دو مجلس شورا و سنا و تایید پیشنهاد‌هایش از سوی دو مجلس، پیشنهادهای متقابل ایران را در روز دوم مهرماه ۱۳۳۱ برابر با ۲۶ سپتامبر ۱۹۵۲ رسما تسلیم دولت‌های بریتانیا و آمریکا کرد. مواردی که در این یادداشت آمد، به این شرح بود:
۱ـ پرداخت غرامت نباید بر قانون ملی کردن نفت تاثیر گذارد.
۲ـ ادعاهای هر دو طرف باید توسط دیوان داوری بین‌المللی لاهه مورد بررسی قرار گیرد.
۳ـ زیان‌های وارد به ایران ناشی از فعالیت‌های شرکت نفت انگلیس و ایران طی حاکمیت این کشور باید مورد بررسی قرار گیرد.
۴ـ شرکت نفت انگلیس در ایران باید قبل از هر چیز مبلغ ۲۹میلیون پوند به ایران بپردازد.
اما دولت بریتانیا در پاسخ به پیشنهادهای دولت مصدق، آن را «نامعقول و غیرقابل قبول» خواند و حاضر به پذیرش خواسته‌های ایران نشد. اینچنین بود که دولت تصمیم گرفت آنچنان که در گزارش مصدق به مجلس آمده بود روابط سیاسی خود با بریتانیا را قطع کند. در دستگاه دیپلماسی ایران اما اختلافاتی در این باره وجود داشت. حسین نواب وزیر وقت امور خارجه با این تصمیم موافق نبود و به همین دلیل در پی تصمیم مصدق برای قطع روابط در روز ۱۷ مهرماه ۱۳۳۱ از سمت خود استعفا داد. به این ترتیب مصدق در روز ۱۹ مهر دکتر سیدحسین فاطمی نماینده مجلس شورای ملی و مدیر روزنامه باختر امروز را به‌عنوان وزیر امور خارجه جدید برگزید و دکتر فاطمی این ماموریت را انجام داد.
تلویزیون در ایران
تا قبل از سال ۱۳۳۷ هنوز چیزی به نام تلویزیون به خانه مردم ایران راه پیدا نکرده بود. تا آن زمان این رادیو بود که بدون حضور رقیبی جدی برای خودش یکهتازی می‌کرد، اما از سال ۳۷ داستان متفاوت شد؛ از آن سال بود که دیگر سر و کله دستگاه شگفت‌انگیزی که بعد‌ها به آن لقب جعبه جادو دادند، پیدا شد.
البته گویا قبل از سال ۳۷ هم برای راه‌اندازی تلویزیون تلاش‌هایی شده بود اما آن تلاش‌ها در نهایت به سرانجامی نرسیدند: «فکر راه‌اندازی تلویزیون در ایران به سال ۱۳۳۵ بر می‌گردد. جوانی به نام آقای کازرونی، اهل اصفهان که از یک خانواده ثروتمند بود و در خارج کشور، کارگردانی سینما خوانده بود به این فکر افتاد که در ایران تلویزیون تاسیس کند و از این طریق یک منبع درآمد مطمئنی را برای خود ایجاد کند. حتی با شرکت‌های خارجی‌ای که فرستنده‌های تلویزیونی تولید می‌کردند وارد مذاکره شد اما این صحبت‌ها به نتیجه نرسید و توافقی انجام نشد…
انگار قرار بود سند این کار به نام و به کام فردی دیگر زده شود. آن فرد «حبیب‌اله ثابت پاسال» بود؛ بازرگانی که با پیش‌دستی، زودتر از بقیه آستین‌هایش را بالا زد و توانست تاسیس تلویزیون در ایران را به نام خود ثبت کند.
کمک مجلس و معافیت مالیاتی
داستان به مهرماه سال ۱۳۳۷ برمی‌گردد. البته دو ـ سه ماهی قبل از آن تاریخ، در ۲۹ تیر ماه، تصویب ماده واحده‌ای با ۴ تبصره در مجلس شورای ملی راه را برای راه‌اندازی نخستین فرستنده تلویزیون در ایران هموار کرده بود. در این قانون آمده است:
«ماده واحده ـ دولت مجاز است یک دستگاه فرستنده (تلویزیون) و کلیه لوازم آن (به تشخیص وزارت پست و تلگراف و تلفن) که در تهران نصب و به کار می‌افتد از پرداخت حقوق و عوارض گمرکی معاف و از تاریخ شروع به کار تا پنج سال از پرداخت مالیات معاف نماید.
تبصره۱ـ دستگاه مزبور از نظر رعایت اصول فنی تابع دستور وزارت پست و تلگراف و تلفن بوده و از نظر تنظیم و اجرای برنامه‌ها مطیع مقررات و دستور اداره کل انتشارات و رادیو خواهد بود.
تبصره۲ـ معافیت مذکور از حقوق گمرکی فقط محدود است به صورت لوازمی که وزارت پست و تلگراف تشخیص می‌دهد و دستگاه‌های گیرنده تلویزیون مشمول این معافیت نبوده و از نظر پرداخت حقوق و عوارض گمرکی در حکم دستگاه‌های رادیو خواهد بود.
تبصره۳ـ مشخصات فنی این دستگاه تلویزیون را دولت ظرف پانزده روز از تاریخ تصویب این قانون برای اطلاع عموم اعلام خواهد کرد.
تبصره۴ـ وزارتخانه‌های پست و تلگراف و تلفن ـ دارایی ـ گمرکات و انحصارات مامور اجرای این قانون می‌باشند.»
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره است پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در جلسه یکشنبه بیست و نهم تیرماه یک هزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
با توجه به معافیت‌های گمرکی و مالیاتی که تصویب این قانون برای راه‌اندازی فرستنده تلویزیون در پی داشت، می‌توان آن را مشوق حبیب‌الله ثابت برای این کار دانست. شاید به همین جهت بود که او با فاصله نسبتا کمی از تصویب این قانون با فراهم کردن زمینه‌ها نخستین فرستنده تلویزیون در ایران را آماده افتتاح کرد.
روز افتتاح تلویزیون
تلویزیون در روز جمعه یازدهم مهرماه ۳۷ افتتاح شد. در آن روز طبق برنامه قرار بود مراسم افتتاح نخستین فرستنده تلویزیون از ساعت ۵ بعدازظهر آغاز شود. نمایندگان مطبوعات یکی – دو ساعت زودتر در محل افتتاح حاضر شده بودند تا چیزی از چشمانشان دور نماند. مراسم طبق وعده از ساعت ۵ آغاز شد. پخش پیام محمدرضا پهلوی که از کاخ اختصاصی‌اش قرائت شد به اضافه پخش فیلم مسافرت او به ژاپن، قرائت پیام نخست‌وزیر و صحبت‌های وزیر پست و تلگراف و حبیب‌اله ثابت و پسرش ایرج (مدیرعامل تلویزیون) و پخش چند برنامه نمایشی و موسیقایی از دیگر برنامه‌های روز افتتاح تلویزیون بود.
در آن روز حبیب‌الله ثابت در لا‌به‌لای صحبت‌هایش خطاب به مخاطبان تلویزیون گفت: «… و اما شما بینندگان و شنوندگان عزیز اگر وقتی قسمتی از برنامه را مطابق سلیقه خود نیافتید با در نظر گرفتن اشکالات و این نکته مهم که ذوق و سلیقه‌ها مختلف است بر ما ببخشید. به علاوه از شما تمنا داریم که ما را در اجرای این خدمت یاری کنید و نه تنها معایب و نقایص را گوشزد فرمایید بلکه ما را از آنچه برای بهبود و تکمیل برنامه‌ها به نظرتان می‌رسد کتبا یا شفا‌ها برخوردار و قرین امتنان نمایید. ما برای این‌گونه پیشنهاد‌ها جوائزی ترتیب خواهیم داد که در آینده به اطلاع شما خواهد رسید…»
پخش برنامه‌های تلویزیون ایران در واقع از فردای آن روز یعنی شنبه دوازدهم مهر به طور رسمی آغاز شد. برنامه‌های تلویزیون در نخستین روزها از ساعت ۶ عصر شروع می‌شد و تا ۱۰ شب ادامه داشت. در این چهار ساعت معمولا هر روز ابتدا برنامه‌هایی مخصوص خردسالان و کودکان و سپس برنامه‌های ورزشی، فیلم سینمایی، تدریس زبان، اخبار، بحث روان‌شناسی پخش می‌شد.
سقوط هواپیمای سی-۱۳۰
پرواز هرکولس سی ۱۳۰ نیروی هوایی ارتش با ۳۳ مسافر، ۵۴ مجروح سرپایی، ۹ خدمه پروازی، چهار مجروح روی برانکارد و ۲۲ بدن مطهر شهید در تاریخ هفتم مهرماه ۱۳۶۰ از مبدا اهواز به مقصد تهران به پرواز درآمد، اما نه کادر پرواز و نه فرماندهان نظامی حاضر در هواپیما هرگز تصور نمی کردند که این هواپیمای غول پیکر ناگهان دچار نقص در موتور و قطع کامل برق شود و خلبان و کمک خلبان آن نتوانند با وجود تلاش فراوان هواپیما را روی باند فرودگاه مهرآباد به زمین بنشانند و از کل مسافران و کادر پرواز حاضر در هواپیما فقط ۱۸ مسافر به همراه خلبان، کمک خلبان و دو نفر از کادر پرواز زنده بمانند.
مهم ترین مسافران پروازِ مرگ، شهید تیمسار ولی اله فلاحی جانشین ستاد مشترک ارتش، شهید تیمسار موسی نامجو نماینده امام خمینی در شورای عالی دفاع، شهید تیمسار جواد فکوری فرمانده نیروی هوایی ارتش، شهید یوسف کلاهدوز قائم مقام وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و شهید سید محمدعلی جهان آرا فرمانده وقت سپاه خرمشهر بودند.
این فرماندهان عالی رتبه یک روز پس از پیروزی عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان راهی تهران شده بودند تا گزارش اقدامات انجام شده و نتیجه عملیات را به صورت مشروح گزارش دهند و طرح خود را برای شکستن حصر خرمشهر با مقامات عالی رتبه سیاسی کشور به ویژه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در میان گذارند. آنان موفق شده بودند فرمان امام خمینی(ره) مبنی بر «حصر آبادان باید شکسته شود» را در کمتر از دو روز طرح ریزی و عملیاتی کنند.
عملیات ثامن الائمه اولین عملیات نظامی بود که با اتحاد ارتش، سپاه، بسیج، ژاندارمری و جهاد سازندگی طرح ریزی و اجرا شد. شهید یوسف کلاهدوز قائم مقام وقت فرمانده سپاه، طرح شکست حصر آبادان را که توسط شهید حسن باقری طراحی شده بود به شورای عالی دفاع برد و پس از مشورت های فراوان به شرط هماهنگی با لشکر ۷۷ مجوز اجرا گرفت.
جزئیات سقوط هواپیما
روزنامه اطلاعات روز هشتم مهر ۱۳۶۰ در خبری نوشت: «ساعت ۷:۱۵ دیشب یک هواپیمای باری به علت نامعلومی در منطقه میدان تیر کهریزک سقوط کرد. بر اساس گزارش خبرنگار ما به نقل از شاهدان عینی؛ ساعت ۷:۱۵ دیشب بعد از شنیدن صدایی مهیب در نزدیکی کهریزک، روبروی میدان تیر متوجه آتش‌سوزی وسیعی شدیم. بلافاصله برای آگاهی از چگونگی آن به محل رفتیم و مشاهده کردیم یک هواپیما در حال سوختن است و عده‌ای نالان خودشان را از هواپیما به بیرون می‌اندازند.
بلافاصله با کمک عده‌ای از اهالی منطقه برای کمک به مجروحین بسیج شدیم و عده‌ای را که قدرت و توانایی داشتند و سالم بودند از داخل هواپیما بیرون آوردیم. پس از مدتی ۳ هلی‌کوپتر متعلق به ارتش و نیروی هوایی برای کمک و اعزام مجروحین به محل آمدند و در همین موقع ماموران آتش‌نشانی و اورژانس و پاسداران به منطقه آمدند و با کمک برادران ارتش و سپاه مجروحان را با هلی‌کوپتر به بیمارستان‌ها انتقال دادند.
شاهدان عینی به خبرنگار ما گفتند پس از سقوط، هواپیما به مدت چند ساعت می‌سوخت که با کمک ماموران و نیروهای مردمی آتش خاموش گردید در حالی‌که از هواپیما جز آهن‌پاره چیز دیگری نمانده بود. خبرنگار ما که از هواپیما دیدن کرد گزارش می‌دهد که در اثر سقوط هواپیما جلو و قسمتی از وسط هواپیما از بین رفته و مقداری از دم هواپیما سالم است. شاهدان عینی گفتند ما شنیدیم که هواپیما حامل عده‌ای از رزمندگان مجروح جبهه‌های جنوب و تعدادی از جنازه‌های شهدای جبهه‌های جنوب بوده و از اهواز به تهران می‌آمده است.»
سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران
مسوولیت محمد علی رجایی به عنوان رییس جمهوری ایران حدود ۲۷ روز بیشتر دوام نیافت، چراکه در هشتم شهریور ۱۳۶۰ خورشیدی، او به همراه تعدادی دیگر از شخصیت های سیاسی کشور با اقدام تروریستی در ساختمان نخست وزیری به شهادت رسید. ۲ روز بعد از این اتفاق تلخ، مجلس با ۱۷۸ رأی موافق، ۱۰ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع، آیت اله مهدوی کنی را به ریاست دولت منصوب کرد. او با تأکید امام خمینی(ره) مأمور شد تا ضمن تشکیل کابینه، هرچه زودتر مقدمات انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری را فراهم آورد و به این ترتیب سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران آغاز شد.
سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران با ثبت نام ۴۶ داوطلب کار خود را آغاز کرد که در نهایت پنج نامزد از این افراد توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت شدند. این افراد عبارتند بودند از آیت اله سیدعلی خامنه ای، سیدعلی اکبر پرورش، حسن غفوری فرد، سیدرضا زواره ای و محمدرضا مهدوی کنی. البته مهدوی کنی از ادامه رقابت انصراف داد.
در این دوره برخلاف ۲ دوره قبل، روحانیت در فهرست نامزدها قرار داشتند زیرا در این زمان حزب جمهوری اسلامی با توجه به شرایط خاص کشور و عدم وجود کاندیدای قابل قبول که بتواند در سطح جامعه از آرای لازم برخوردار شود، به امام خمینی(ره) پیشنهاد کرد که اجازه دهند، روحانیون کاندیدای این انتخابات شوند که در نهایت نیز با پذیرش امام خمینی این موضوع انجام شد.
نگاهی به روزنامه‌های سراسری در روزهای منتهی به انتخابات، حمایت گسترده مسئولان کشور از نامزدی آقای خامنه‌ای که اولین روحانی کاندید شده برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود را آشکار می‌کند. روزنامه اطلاعات در یکشنبه ۵ مهر ۱۳۶۰ گزارشی از حمایت آیت‌اله مشکینی (امام جمعه موقت تبریز)، آیت‌اله دستغیب (امام جمعه شیراز)، محسن نوربخش (رئیس بانک مرکزی)، مرتضی نبوی (وزیر پست و تلگراف)، موسوی تبریزی (دادستان کل انقلاب) از کاندیداتوری آقای خامنه‌ای منتشر کرده است.
نکته قابل توجه این است که به گزارش روزنامه اطلاعات، «دکتر غفوری‌فرد، وزیر نیرو، که خود کاندیدای ریاست‌جمهوری است در جریان برنامه تبلیغاتی تلویزیونی‌اش رسما اعلام کرد که به حجت‌الاسلام خامنه‌ای رای می‌دهد. این اعلام نظر در مورد سایر کاندیداها نیز قابل پیش‌بینی است».
برگزاری انتخابات و نتایج آن
انتخابات ریاست جمهوری با حضور چهار کاندیدا در ۱۰ مهر ۱۳۶۰ خورشیدی برگزار شد. روزنامه جمهوری اسلامی در خصوص روز برگزاری انتخابات می نویسد: «استقبال طبقات مختلف مردم همیشه در صحنه تهران از انتخابات به حدی بود که پس از گشایش حوزه‌ها یعنی از ساعت ۷ بامداد، صف‌های طولانی مردم مشتاق برای شرکت در انتخابات تشکیل شد. مردم حق‌جو و انقلابی تهران در حالی که دسته‌دسته… عازم دانشگاه تهران بودند، در جلوی درب دانشگاه برای شرکت در انتخابات صف‌های طولانی تشکیل داده و در حالی که طول این صف‌ها به بیش‌از ۵۰۰ متر می‌رسید با نظم و آرامش خاصی رأی خود را به صندوق انداختند».
در این روز ۱۶ میلیون و ۲۹ هزار و ۲۹۴ تن در انتخابات شرکت کردند که آراء هر کدام از نامزدها به ترتیب در ادامه می آید:
۱- سیدعلی خامنه ای با ۱۵ میلیون و ۲۴۵ هزار و ۸۴۵ رای
۲- سیدعلی اکبر پرورش با ۳۲۰ هزار و ۲۵۰ رای
۳- حسن غفوری فرد با ۷۲ هزار و ۸۱۸ رای
۴_ سیدرضا زواره ای با ۵۵ هزار و ۴۷ رای
۵- آرای باطله مأخوذه ۳۳۵ هزار و ۳۳۴ رای
عملیات والفجر ۴
عملیات والفجر ۴ در ۲۷ مهرماه ۱۳۶۲ آغاز شد و ۳۳ روز ادامه پیدا کرد تا نتایج مهمی همچون خارج کردن مریوان از دید دشمن و تسلط بر ۱۳ شهر و روستای عراق را به همراه داشته باشد.
اهداف عملیات والفجر ۴
عملیات والفجر ۴ به منظور حصول به اهداف نظامی زیر در منطقه عمومی مریوان، شیلر طرح‌ریزی و اجرا شد:
۱- تأمین ارتفاعات شمال و شمال غرب مریوان.
۲- پاکسازی بخشی از مناطق اشغالی.
۳- انهدام نیروهای دشمن در منطقه پنجوین.
۴- قطع ارتباط عناصر ضدانقلاب منطقه با منابع پشتیبانی در عراق.
۵- خارج کردن شهرها و آبادی‌های مرزی منطقه از برد توپخانه دشمن و سرانجام تصرف پیشرفتگی شیلر.
مراحل عملیات
این عملیات در سه مرحله به شرح زیر اجرا می‌شد:
مرحله یکم: قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) با به کار بردن پنج قرارگاه با اجرای یک مانور احاطه‌ای دو طرفه تک می‌نماید: قرارگاه حمزه ۱ در منطقه مریوان تلاش اصلی ضمن تصرف هدف کربلا، خط پیروزی و سبز را در منطقه محوله تأمین می‌نماید. قرارگاه حمزه ۲ از ارتفاعات ساوجی ضمن تصرف هدف فتح، خط پیروزی را در منطقه محوله تأمین می‌نماید. قرارگاه حمزه ۳ در منطقه بانه از شمال به جنوب هدف‌های ظفر و کاظمین را تصرف و خط پیروزی را در منطقه محوله تامین می‌نماید. قرارگاه حمزه ۴ در منطقه مریوان و قرارگاه حمزه ۵ در منطقه بانه احتیاط قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) را تشکیل می‌دهند.
مرحله دوم: قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) تک خود را به منظور تصرف هدف قدر و فجر و تأمین کامل خط سبز به ترتیب زیر ادامه می‌دهد:
قرارگاه حمزه ۴ با عبور از قرارگاه حمزه ۱، هدف قدر را تصرف و خط سبز را در منطقه محوله تأمین می‌نماید. قرارگاه حمزه ۵ پس از عبور از قرارگاه حمزه۳ هدف فجر را تصرف و خط سبز را در منطقه محوله تأمین می‌نماید. قرارگاه‌های حمزه ۱ و ۳ به مأموریت محوله در منطقه مربوطه ادامه می‌دهند. قرارگاه حمزه ۲ احتیاط قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) را تشکیل می‌دهد.
مرحله سوم: کلیه یگان‌ها آماده می‌شوند بنا به دستور قسمت شمالی ارتفاعات سورن را تصرف و در منطقه محوله پدافند نمایند.
نتایج عملیات
با گسترش روند پیروزی‌های رزمندگان اسلام در این عملیات، قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع)، با انتشار اطلاعیه‌هایی از تکمیل پیروزی‌‌ها در این منطقه خبر داد. در اطلاعیه شماره یک قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) آمده بود: «نیروهای اسلام با اتکال به قدرت لایزال خداوندی، طی ۴۸ ساعت گذشته در یک عملیات گسترده در منطقه مرزی سردشت، موفق به تصرف ارتفاعات استراتژیک و مهم ۲۲۵۰ متری هنیمالا، ۲۳۵۰ متری لک لک، ۲۰۰۶ متری عمل، ۲۰۰۰ متری بلیس، ارتفاعات بیچلی و کوه رستم الان و بلندی‌های دشت باژوال، ارتفاعات دولمیری، کوه بریج و خواراسب گردیدند.»
این اطلاعیه اضافه کرده بود: «رزمندگان اسلام متشکل از دلاوران ارتش جمهوری اسلامی ایران، جان برکفان پاسدار و بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سلحشوران ژاندارمری و پیشمرگان مسلمان کرد طی این عملیات، همچنین هجده روستا از جمله روستاهای اسب میرزا، یوسف گل، گلاس، سید شلماش و دوله گرم را از لوث وجود گروهک‌های مزدور پاک سازی نمودند.»
این قرارگاه در اطلاعیه شماره دو خود نیز تصریح کرد: «…فرزندان غیور و جان بر کف سرزمین انقلاب اسلامی، به منظور پایان بخشیدن به آتش‌افروزی‌های ایادی داخلی کفر جهانی و سرکوب اشرار مسلح وابسته به استکبار جهانی، در پی عملیات پیروزمندانه منطقه سردشت، دو شب گذشته طی یک عملیات هماهنگ و موفقیت‌آمیز تحت فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) مرکز عملیات مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در منطقه مرزی بانه و مریوان به مواضع ضدانقلابیون یورش بردند و به اشرار مسلح و قوای رژیم بعثی- صهیونیستی عراق که به حمایت از ضدانقلابیون با نیروهای اسلام درگیر شده بودند، ضایعات و تلفات سنگینی وارد آوردند.»
در ادامه، آزادسازی حدود ۱۰۰۰ کیلومتر مربع از خاک ایران و عراق از جمله ارتفاعات مارو، گرمک، خلوزه، براله و سربراله، کنگرک، لری، سه درختی، تخم مرغی، پادگان گرمک، شهرک هرگنه، تپه شهدا، هفت توانان، پنجوین، کانی مانگا و منطقه وسیع دره شیلر و تحت کنترل قرارگرفتن شهر پنجوین و چندین روستا؛ به اسارت گرفتن ۷۸۵ نفر از نیروهای دشمن بعثی و به غنیمت گرفتن ۳۱۵ خودرو، ۸ تانک و نفربر و ۱۵۷ قبضه ادوات تنها بخشی از نتایج این عملیات بود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید