مرا عهدیست با جانان …

سید محمدرضا قافله باشی/ مدیر مسئول در آن روز، سرزمین عرفه شاهد اجتماعی  باشکوه بود و ملت حجاز تا آن روز چنین اجتماعی را به یاد نداشت. ندای توحید و شعار یگانه پرستی در آن سرزمین طنین انداز بود. نقطه ای که در آن تا چندی پیش اقامتگاه مشرکان بود، برای ابد پایگاه رجال توحید و خداپرستان گردید.

اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که واقعه ی تاریخی غدیر، در تمام قرون و اعصار به صورت یک تاریخ زنده که قلوب و  و دل ها به سوی آن جذب می شوند، بماند و نویسندگان اسلامی در هر عصر و زمانی در کتاب های تفسیر، تاریخ ، حدیث و کلام پیرامون آن سخن بگویند.

ابوریحان بیرونی در کتاب “آثار الباقیه” عید غدیر را از عیدهایی بر شمرد که همه مسلمانان برپا می داشتند و جشن می گرفتند. نه تنها ابن خلکان و ابوریحان بیرونی این روز را عید می دانستند، بلکه ثعالبی نیز این شب را از شب های معروف در میان امت اسلام شمرده است. ریشه این عید اسلامی به خود روز غدیر باز می‌گردد زیرا در آن روز، پیامبر نه تنها به مهاجر و انصار، بلکه به همسران خود دستور دادند که بر علی علیه السلام وارد شوند و به او در مورد چنین فضیلتی بزرگ تبریک بگویند. از مهاجر؛ ابوبکر، عمر، عثمان طلحه و زبیر نخستین کسانی بودند که با علی علیه السلام دست دادند و مراسم تبریک و بیعت تا مغرب ادامه داشت.

در اهمیت این رویداد تاریخی همین اندازه کافی است که این واقعه تاریخی را ۱۱۰ صحابی نقل کرده اند، البته این جمله نه به آن معناست که از آن گروه زیاد تنها همین افراد این حادثه را نقل کردند بلکه تنها در کتاب های دانشمندان اهل تسنن نام ۱۱۰ تن به چشم می‌خورد. درست است که پیامبر سخنان خود را در جامعه صد هزار نفری اقامه نمود ولی گروه زیادی از آنان از نقاط دوردست حجاز بودند که از آنان حدیثی نقل نشده است و گروهی از آنان این واقعه را نقل کرده‌اند ولی تاریخ موفق به درج آنان نگردیده است. تعداد کسانی که مستقلا پیرامون خصوصیات این واقعه تاریخی کتاب نوشتند ۲۶ نفر می باشد و شاید کسانی باشند که پیرامون این رویداد رساله و کتاب نوشته اند که تاریخ نام آنها را ضبط نکرده است.

عید غدیرعید  بزرگ، زیبا و معنوی و مایه مباهات و فخر عالم بشریت خاصه محبین اهل بیت (ع) است. در ایام دهه ولایت و امامت قرار داریم. این ایام از عید مبارک قربان که جلوه ویژه رهیدن از نفسانیات است تا عید غدیر که جلوه شکوه  وعده حق می باشد،  به درستی به عنوان دهه ولایت و امامت  نامگذاری شده است.  غدیر روز بزرگی در تاریخ اسلام است. این عید مسیر حقیقت و  آگاهی برای مسلمانان و حتی جامعه بشریت را پیش رو دارد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در  سفر خود به حجه الوداع با معرفی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام به عنوان وصی و جانشین خود، راه رستگاری را برای بشر در حدیث ثقلین معرفی کردند که همان قرآن و عترت است. ولایت و امامت یک امر بدیهی در هدایت جامعه است زیرا که جامعه و امت برای دستیابی به اهداف و آرمان های خود به یک راهنما و مرید نیاز دارند.

 پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با معرفی دین مبین اسلام به جامعه بشریت، پس از ۲۳ سال پیامبری و هدایت و سکانداری امت اسلامی با امر خداوند متعال برای اکمال دین و اتمام نعمت های خود، وصی و جانشین خود را معرفی کرد. از این رو حضرت علی علیه السلام به عنوان وصی و ولی بعد پیامبر در جامعه اسلامی معرفی شد و به راستی تکمیل کننده دین و ولایت می باشد که خداوند آن را نیز تاکید فرموده است. نبوت و امامت، جزو اصول  پنجگانه دین مبین اسلام است و با وجود این دو که هیچگاه از هم جدا نبوده اند، مسیر نورانی هدایت را آشکار گرداند. این مسیر، عامل پیشرفت و تعالی دین و آیین اسلام می باشد .

بار دیگر این عهدی که با پیامبر جان بسته ایم و این میثاق خجسته الهی را تبریک می‌گویم.

برداشت خدا پرده ز اسرار نهفت
بردست نبی گل ولایت بشکفت
شد نورٌ علی نور به ذکر صلوات
چون منزلت علی پیمبر می گفت